Redelijk gesloopt, maar zeker voldaan zijn wij net terug van een 4daagse wandeling.

Wij zijn 4 dagen geleden vertrokken vanuit Bishkek met een volle bepakking, voorzien van alle behoeften die een mens nodig schijnt te hebben. Instant pasta (met tomatensaus die achteraf een soort sambal blijkt te zijn, tja ons cyrillisch is nog niet helemaal je van het), noedels, water, tent, matje, lekkere donzenslaapzakken (zeker geen overbodige luxe achteraf gezien), brander +potje, pannetje, etc Kortom ongeveer 13kg bagage pp.

Vol goede moed zijn wij begonnen aan een beklimming naar 3200meter. Dag 1 hebben we 10km afgelegd, koekje zou je denken, maar die 13kg leken halverwege te veranderen in 31kg. Het landschap deed gelukkig veel pijn vergeten en als je dan als beloning pasta met sambal en kaas krijgt, ach ja waar heb je het dan nog over. Het was tenslotte heerlijk weer, zelfs tegen het verbranden aan. Totdat de zon onder ging, poeh...nooit geweten dat de zon zoveel warms kan geven.

De dag erna ging de beklimming verder.5enhalf uur weer die verrekte berg op,waarom zijn we hier ook alweer mee bezig? Een vraag die minimaal 100keer in gedachte voorbij is gekomen. Maar eenmaal boven stond ons tentje heerlijk warm tussen de sneeuw, en het klinkt misschien raar, maar dit maakte alles goed.

Vanuit daar hebben we eenwandeling naar eenprachtige gletsjer gemaakt, van dichtbij een paarsteenbokken (van hertenformaat) kunnen begluren, een albino hermelijntje gespot en vogels de mooiste opera's horen fluiten.

Afdalen blijft toch favoriet, daar waarje twee dagen op over doet, kan je in een halve dag weer naarbenedenzijn. Maar dan wel meer genietend van het uitzicht. Maar ajajaja die spierpijn....