Het luie eiland leven is weer voorbij, het vaste land van Chili houdt ons in beweging.

Eerst zijn we neergevleid in Pucon aan de voet van de rokende vulkaan Villarica. We vonden een gezellig hostel van waaruit we actieve dag trips hebben gemaakt, gezellige BBQs en een dolle Chileense avond stappen. Natuurlijk moesten wede Villarica bedwingen. Een prachtige, maar stinkende ervaring. Op de top hadden we een uitzicht over een gigantisch gebergte zo ver het oog reikt, met de smaak van duizende net aangestoken lucifers inonze mond. Als koud toetje mochten we glijdend op onze konten weer van de vulkaan af.

Vervolgens zijn we verder naar het zuiden afgedaald. Vanuit Puerto Montt zijn we in 4 dagen per boot naar Puerto Natales gevaren. De tocht ging langs fjorden, duizendenden eilanden en enorme gletsjers. Zeehonden zwaaiden ons toe, pinguins zwommen voorbij, bultruggen spoten hun fonteinen en albatrossen scheerden over het water. Groot spektakel dus.

Daarna was het echt gedaan met de rust, acht dagen met de benenwagen door NP Torres del Paine. Lopen, lopen, lopen. Balenvan de regen, modder, muggen, overstroomde rivieren en ontbrekende bruggen.Maar oh zo genieten van de schitterende uitzichten, natuur, opdoemende gletsjers, enorme ijsveld, instant aardappelpuree, de eerste zonnestralen na een bui, schoenen uitdoen na een hele dag wandelen, de avontuurlijke rivercrossings en met droge voeten telkens weer de overkant halen. Geweldig vermoeind avontuur geweest.

En omdat jullie weer even hebben moeten wachten op onze avonturen dit keer twee fotosessies.